همسفر باران

خدا جونم نمیدونم چرا ته دلم بهت قرصه البته نه چرا می دونم ،می دونم دوسم داری میدونم این خود تویی که بذر امید رو تو دلم کاشتی و بهش می رسی تا قد بکشه و همیشه و همیشه یادم بیاره که تو هستی .میگن خدا تا آرزویی رو برات نخواد اونو تو دلت نمیزاره و حتما لایقت و تواناییش رو داری که بهش برسی .

 خداااااایاااااا  ،خدا جونم ،خدای مهربونم آرزوی همه رو برآورده کن ، یه نگاهی هم به این بنده ناشکر و بدت بکن ...... 

 

همسفر باران ...

حال من خوب است اما با تو بهتر می شومآخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شومبا تو حس شعر در من بیشتر گل می کندیاسم و باران که می بارد معطر می شومدر لباس آبی از من بیشتر دل می بریآسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شومآنقدر ها مرد هستم تا بمانم پای تومی توانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوممیل - میل توست اما بی تو باور کن که مندر هجوم باد های سرد پرپر می شوم **براي آشناي دور اما نزديكم ***بعضي از شعرها رو هرچقدر هم بخوني باز هم همون لذت خوندن بار اول رو داره مخصوصا اگر از طرف بهترين و عزيزترين دوست بهت تقديم شده باشه . آشناي دورم هرچي ميخونم بازم كمه ....... همسفر باران ...

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود                   وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رودمن مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او          گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رودگفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون            پنهان نمی‌ماند که خون بر آستانم می‌رودمحمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان              کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌روداو می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان             دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رودبرگشت یار سرکشم بگذاشت عیش ناخوشم              چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم می‌رودب همسفر باران ...